REBETÄ°KO
NEDÄ°R ?
''Rebetiko'' sözcüÄŸü Yunan kökenli bir sözcük olup Rebet, sözcüÄŸünden türemiÅŸtir. Rebet sözcüÄŸü, "otoriteye boyun eÄŸmeyen" anlamına gelmektedir. Rebetiko, 19. yüzyıl sonlarında Yunanistan'da rebetler tarafından oluÅŸturulan ve yayılan bir müzik türüdür. 20. yüzyılın baÅŸlarında KurtuluÅŸ Savaşı'nın da etkisiyle yaÅŸadığı bölgeleri terk edip daha büyük ÅŸehirlere yerleÅŸen sığınmacı, yoksul Rumlar; Rebetlerle aynı toplumsal yaÅŸamı paylaÅŸmaya baÅŸladılar. Bu sayede Rebetiko müzik türü sığınmacılar arasında oldukça yaygın hale geldi.
Bir süre sonra zengin ve varlıklı sığınmacılar kendi taverna ve Kafe Amanlarını açtılar ve buralarda rebetiko müziÄŸinin yayılmasını saÄŸladılar. Bu sırada Yunan Halk MüziÄŸi doyum noktasına ulaÅŸtı. Ülkenin kentsel geliÅŸimi nedeniyle de daha önce halkta uyandırdığı eski duyguları uyandırmamaya, halkı etkilememeye baÅŸladı. Halkta oluÅŸan bu duygu boÅŸluÄŸu rebetiko müziÄŸi sayesinde dolduruldu.
Rebetiko müziÄŸinin baÅŸlıca çalgıları buzuki, baÄŸlama ve gitardır. Åžarkılar sanatsal yönden zayıftır, ahenksizdir ve melodileri kulak tırmalayıcıdır. Rebetiko sanatçıları genelde erkektir ve sesleri ağırdır. Åžarkıların konuları genelde aÅŸk, özlen, ölüm, yoksulluk gibi karamsar olsa da rebetiko müziÄŸinin melodileri neÅŸeli, hareketlidir. Rebetiko müziÄŸinin bilinen bazı sanatçıları Vassilis Tsissanis, Rita Abacı, Haris Aleksiu, Yorgo Batis, Yovan ÇavuÅŸ gibi isimlerdir.
